Tja, hoe krijg je als korfbalbond kinderen enthousiast? In ieder geval niet door ze in te delen op een te hoog niveau. Na de veegpartij van vorige week was het dit keer weer raak. Daar stonden onze dappere krijgers… Tegen jongens en meisjes die – op een na – allemaal veel groter waren en meer ervaring hadden. Een beetje Barcelona meets Telstar. Voor de ontwikkeling van Groen Geel niet leuk en ook voor Roda niet. Maar het moet gezegd; geen traan werd er gelaten, strijdend ten onder. En daarvoor een diepe buiging en veel applaus. Want wat moet je doen als je na 10 minuten al 10 punten achterstaat? Dan kun je de handdoek in de ring gooien. Maar je kunt ook proberen er het beste van te maken. En dat deed Roda. En daar zijn wij – als ouders – trots op!
Mariska en Joris hadden, net als ondergetekende, natuurlijk ook al van de voren de kracht van de tegenstander ingeschat en verlegden het ambitieniveau. Gewoon gaan voor de olympische gedachte. Net zoals de koffie bij Groen Geel zeg maar. Meedoen is belangrijker dan drinken. Maar dit ter zijde. Nee, onze E2 deed echt hun best. De handen gingen keurig omhoog in een poging te verdedigen. Alleen zal de tegenstander de handen niet gezien hebben, vrees ik. En ook de scheids niet. Die floot natuurlijk zwaar in ons nadeel en dat is toch raar in de wetenschap dat hij gesponsord werd door firma Conijn.
Groen Geel liet duidelijk de kracht van snelheid zien. Bal in bezit? In vier strakke worpen naar de overkant en raak. Dat probeerden wij ook wel. Alleen ging het al ergens mis bij ‘bal in bezit’. Maar het was zo mooi om te zien dat jullie het bleven proberen. En ook het feit dat Mariska en Joris na iedere tien minuten iedere keer het team een hart onder de riem staken, was prachtig.
Tja jongens en meisjes. Soms zit het mee, soms zit het tegen. En nu zat het ff tegen. En helaas, het zal nog wel een keer tegenzitten want we krijgen ze ook nog thuis. Maar er liggen kansen in deze poule. Niet op een kampioenschap maar hopelijk wel op een winstpartij. Laten we ons daar aan vasthouden. Weet dat wij altijd juichen en trots zijn. Het gaat om inzet en wilskracht. En dat hebben jullie weer getoond.
Groetjes
Jeroen
