De uitwedstrijd in het najaar werd gewonnen met 13-17. Voor sommigen in de A1 al een reden om je geen zorgen te maken. Daarbij staat DOS laatste en gaat het nergens meer om. Nog meer reden om je nergens druk om te maken. En ook niet als de tegenstander wel gaat voor een gewonnen wedstrijd?
Aanval: Remco, Jonne, Ilse en Naomi, verdediging: Koen, Quincy, Yoena en Anne. Nynke houdt de statistieken bij, waarvoor mijn dank deze keer :-)!
De wedstrijd begint met een worstel partij voor de bal onder de paal. Het ontgaat mij even wie er met de bal van door gaat, maar gelukkig is het Ilse die voor Roda de eerste bal door de korf gooit. Nogmaals de aanval van Roda en Remco schiet van afstand, 2-0. Veldwissel en nu is het andere vak aan de beurt. Na 5 minuten spelen legt Quincy de bal in de korf, 3-0. Een tegen goal kan nog niet veel kwaad, 3-1. Jonne schiet 4-1. Dan komt het moment dat DOS een strafworp krijgt en deze ook daadwerkelijk benut, 4-2. Er is nog geen 12 minuten gespeeld als, het overigens vol overgave spelende DOS, de stand in 3 minuten weet om te zetten tot 4-6. Een vak van Roda is gedeeltelijk lam geslagen. Nou kun je je ook afvragen of het verstandig is om 2 wedstrijden op niveau te spelen. Daar is wellicht de jeugd ook niet tegen opgewassen. Het andere vak van Roda gaat de strijd aan om de punten binnen te halen. Quincy kan, op aangeef van Yoena, de 5-6 maken. Dat geeft Roda weer kansen. Een strafworp wordt door DOS gemist, maar de strafworp die er op volgt is wel raak, 5-7. Ook aan Roda kant wordt een strafworp gemist. Gelukkig kan Jonne dan wel 6-7 maken. Remco kan van afstand de gelijkmaker maken en dan zijn we langs de kant weer een beetje blij. DOS speelt gedegen en maakt zeker gebruik van het concentratiegebrek in het ene veld deel van Roda. Onder de paal schieten zij zich weer een puntje verder, 7-8. Uit een vrije worp maakt DOS 7-9 en later ook nog 7-10. Roda laat zich aan alle kanten foppen en zo langzamerhand wordt het wel een vreselijke wedstrijd om aan te zien. Een strafworp van Remco zorgt dat Roda nog niet geheel hopeloos de rust in gaat met 8-10.
De rust is het Quincy die de draad weer oppakt, 9-10. Ook Yoena tijgert door het veld op zoek naar een mogelijkheid tot scoren. Toch is het spel echt in handen van DOS. Ze bouwen, geheel terecht, hun voorsprong uit naar 9-18. Het contrast tussen beide vakken van Roda is nu wel schrijnend groot aan het worden. Wederom kan Quincy de korf weer vinden, 10-18. Ook Ilse doet haar best om de prestaties in haar vak nog wat op te krikken, 11-18. DOS ruikt in deze fase haar kansen. Zo wordt het langzaam maar zeker 11-22. Voor Remco is er nog een gelegenheid om 12-22 te scoren en dan staat er in eens een Sesamstraatje tegen Roda op het scorebord. Quincy kan dan nog even een eindspurt maken tot 14-22. Meer zat er vandaag kennelijk niet in. Kennelijk was het toch niet zo makkelijk als gedacht. Wat ook meespeelde was een dubbele wedstrijd voor Jonne en Remco.