De gouden schoten van het Fluor-kanon

“We gaan wijnen, wijnen, wijnen!” Ja, dames en heren, onze kinders kijken soms echt hogeschool-tv en nemen dan ook meteen het beste over. Zeker als er vet gewonnen wordt (ik doe nu een poging jeugdig te schrijven). Maar de wedstrijd was dan ook goeddddd. En dat voor een starttijdstip van 9.00. De meeste ouders keken zeer brak uit de ogen en een enkeling die Joris heet had zich zelfs verslapen (was overigens wel op tijd…). Ook de jeugd was er niet helemaal bij. Iedereen droeg verschillende sokken, waarbij de sokken van Jip het meest in het oog sprongen. Of eigenlijk: pijn aan de ogen deden. Erg ‘glow in the dark’, zoals Anne dat noemt. Jip glimlachte erbij alsof hij bewust voor deze afleiding had gekozen. Het zijn van die sokken waarvan je bij voorbaat niet hoopt dat dit zijn Lucky sokken worden, maar jullie nu ook weten – anders heb ik het er niet over – dat dit wel zo gaat zijn.

Hannibal van the A-team zei het vroeger al: I love it when a plan comes together. En zo dacht Jip er ook over. Het Fluor-kanon van het Weiver heerste hij zoals zijn moeder Myrthe en zijn oma Wies ook konden heersen. Bijna alles raak. Roda kwam op een comfortabele voorsprong. Rond de 8-1 als ik mij niet vergis. Het leuke is dat je het spel echt beter ziet worden. Veelvuldig werd de doorloopbal gezocht en ook afgemaakt. Er werd snel en kort overgespeeld waardoor de tegenstander niet in het spel kwam. Maar laten we wel zijn: met Cathy en Rebecca aan de kant durf je ook niet te verslappen. Wat een kanjers! Ze maken iedereen beter en leven echt mee.

Het tweede kwart pakte iedereen zijn treffers mee. Erg mooi om te zien. En ook gaaf dat Haarlem gewoon lekker mee bleef doen. Altijd knap als een tegenstander de kop niet laat hangen en gewoon plezier uit het spelletje blijft halen. Maar Roda was gewoon een tandje beter. De treffers bleven maar vallen. Dit ging ook het derde kwart door. Anne was ook meerdere keren dichtbij; drie keer op de korf. Helaas….volgende keer beter. Thies, Tom en Damian bleven lekker doorschieten. Vooral ook uit combinaties.

In het vierde kwart was er eigenlijk nog maar een doel te halen. Dat was de 20 treffers. Op een op andere manier staat dat toch sierlijk op het bord. Zeker als het niet vaak voorkomt. En zie daar, het werd gehaald. De kroon op de partij werd gezet door Nienke. Vlak voor tijd nam zij de 23-7 voor haar rekening. Weer super gedaan allemaal!

Groetjes
Jeroen