Roda E1 – KIOS E1 17-17

Roda E1 met coaches Cathy en Rebecca (2019)

Klotsende oksels, wit weg getrokken koppies, duizeligheid van inspanning… Het was heftig vandaag. We moesten aantreden tegen het ongeslagen KIOS. Het zoemde al rond dat dit hele sterke dames (en heer) waren. En het moet gezegd: toen ze binnenkwamen in de hal voelde je al iets van poeh. De dames van KIOS waren lang, sterk en keken zeer geconcentreerd. Boekjes in de hand met tactiek.. Dat werk. Maar goed het was niet voor niets de dag van Rico tegen Badr. Dus Roda pakte de handschoen op en besloot vol gas te gaan. Je hebt namelijk pas verloren als je achterstaat bij het laatste fluitsignaal.

En gelukkig niet bij het eerste fluitsignaal. Want KIOS op opende sterk. Ze namen snel een voorspong, maar onze Beul van het Weiver stond op scherp. Jip mikte ze er achter elkaar in, waardoor de schade beperkt bleef tot 4-5. Dat gaf de burger moed. Rebecca en Cathy waren druk aan het coachen in hun foute kersttrui. En met succes. In het tweede kwart zat er meer zuiverheid in het spel, ging het verdedigend ook iets beter en werd KIOS met de rug tegen de muur gedrukt. Maar de muur werd af en toe ook beslecht. Tot ieders verrassing stonden we bij het tweede kwart 11-9 voor. Met een goed overspelende en schietende Thies die het voortouw nam.

Maar KIOS gaf zich niet gewonnen. Het team bleek te beschikken over ijzeren wil en ijzeren conditie. Ze deden er nog een schepje bovenop. En Roda begon te kraken. Slordigheden slopen terug in het spel. Het werd een beetje paniekvoetbal, uh paniekkorfbal. En dan weet je het al; dit gaat nooit lang goed. En dat ging het ook niet. De met moeite opgebouwde voorsprong werd uit handen gegeven en het derde kwart werd afgesloten met 13-13.

De laatste tien minuten waren intens spannend. KIOS rook de overwinning. Maar de ploeg had ook met de krachten gesmeten en de zuivere passing uit het eerste kwart was verdwenen. Veel schoten belandden op en naast de korf. Maar desondanks wisten ze er ook nog een paar in te gooien. Dat was billenknijpen op de tribune, want ook aan onze kant was de accu leeg. Maar we slaagden er gelukkig nog wel in om de 16-17 achterstand om te zetten naar 17-17. Een verdiend gelijkspel, waar beide ploegen zich wel in konden vinden.

Fijn weekend

Jeroen