Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Daar rondde ik vorige week volgens mij het verslag mee af. Alsof mijn verslag gelezen wordt…de boodschap was opgepikt. Met frisse moed en vol zelfvertrouwen stapte ons team de thuishal binnen. En goed wakker meteen! Want tijdens de voorafgaande partij stond er zo’n fanatieke coach aan de kant dat je dacht dat die alle teams tegelijk aan het coachen was. Soms denk ik wel eens ‘he, dit is toch een ontspannen spel voor de jeugd?’, maar that flyer goes dus niet altijd up. Joris en Maaike ademden gelukkig rust uit. Cool en collective, noemen we dat. En zo speelde onze E2 ook. Alleen het eerste kwart een beetje te cool. De ballen vlogen ons om de oren. En de treffers ook. We kwamen weliswaar op voorsprong door Thies en Tom, maar daarna was het even afgelopen. KZ leek de wedstrijd wel heel snel op slot te gooien; 2-8.

Het tweede kwart ging al een stuk beter. Thies ging genderneutraal spelen. Kreeg een hesje en werd Tirza. Maar Tirza bleek in goede vorm. Onder toeziend oog van zijn vader – in mindere vorm (beterschap!) – dunkte hij/zij de bal er meteen weer in. Achter? Wat nou achter? Zolang de wedstrijd niet is afgelopen is alles mogelijk. En met de gedachte ging Roda ook het derde kwart in. Nu werd Thies weer mannetje en Jip werd Jipa. Tja, een beetje verwarrend was het wel. Maar dat was natuurlijk allemaal taktiek. Jipa was in topvorm. Je zou denken dat aan het einde van het schooljaar de fut uit de benen zou zijn, maar niet bij het kanon van het Weiver. Met twee treffers werd de achterstand verder verkleind.

Maar goed, KZ zat ook niet stil. Pittig team, met enkele goede schutters. Ze wisten het gat net groot genoeg te houden. Gevalletje van ‘we houden het spannend, maar wij blijven wel aan de goede kant van de score’; 5-11. Daarna nam Roda weer het heft in handen. Tom pakte eerst als man en later als Toma zijn/haar treffer. En ook Damian wist te scoren.

Het laatste kwart was echt spannend. Het gat was verkleind tot 10-12. En een sensatie ging in de lucht. Zou Roda nog in staat zijn tot een laatste krachtsinspanning? Helaas, KZ voelde de nattigheid en gooide op tijd de boel op slot. 10-13. Maar het was een heerlijke wedstrijd om naar te kijken. Een waardig afscheid van het jaar. De manier waarop jullie veerkracht hebben getoond… Hulde! Het was dan ook niet meer dan terecht dat deze mooie wedstrijd werd beloond met winst in de afsluitende strafschoppenserie (3-1)

Statistieken: zeer verwarrend. Scoren als man en als vrouw…wat moet ik daar nou mee? Goed, ik houd het overzichtelijk: Jip (3x), Tom (3x), Thies (3x), Damian (1x)