Stond het paastoernooi bij Rohda nog in het teken van een goudvis, vandaag deed de F1 mij aan een ander soort denken.

Bij de warming up stonden de ouders bevreesd aan de kant. De spelers van DKV leken wat groter, technisch vaardiger, gevaarlijker. Deze gedacht was niet ongegrond, want Roda keek al snel tegen een achterstand aan.

Gelukkig werd deze door Tom, die een hele sterke wedstrijd speelde, weggewerkt. Echter keek Roda de hele wedstrijd tegen een achterstand aan, maar het ging wel gelijk op. Halverwege de wedstrijd begon het moeilijk te worden en liep de achterstand op en leek de moed te zakken. Zoë pikte dit niet en schoot een verre bal strak de korf in.

Over strak gesproken; het hele team speelde zo. Alle ballen werden goed geplaats. En zo niet, dan trokken ze deze wel uit de lucht. Jip kreeg er nog één op zijn neus, maar zoals Joris zei: “je hebt m wel”.

Het tij keerde nu. Roda kwam weer gelijk, mede door een treffer van Thies, vanuit het midden van  het veld!

Heeft de F1 de hele winter aan de conditie gewerkt? Of zijn het echte kroosduikers die als de zon weer begint te schijnen onder de stenen vandaan komen? Wat een energie kwam er los!

En toen de het laatste kwart, waar de F1 beroemd mee is geworden. Doordat ze vochten als piranha’s om een stuk vlees, wisten ze uiteindelijk langszij te komen en gingen met een 12-11 overwinning naar huis.

Grote klasse!!