Als ouder hoop je in het weekend altijd 1 ding; uitslapen. Wakker worden, je man/vrouw haalt koffie, krantje op bed, je man/vrouw maakt croissants… Dus wat je niet wilt: wekker op 7:20, je kind wakker maken en aansporen een douche te nemen, snel een bakkie en brood, en dan de auto in. Wie heeft dat bedacht? Maar goed, alles voor onze F1. Zelfs nieuwe shirts. Tja, laten we daar eens over beginnen. De pashoofden uit China zijn duidelijk kleiner dan de pashoofden van onze gemiddelde Westzaner. Bij de meiden ging het nog wel, maar Damian was al bijna zijn oren kwijt voordat de wedstrijd was begonnen. De positievelingen onder ons zullen het een gezonde wedstrijdprikkel noemen.

U wilt weten of dit goed heeft uitgepakt tijdens de eerste wedstijd van het zaalseizoen? We moesten tegen Korfbal Vereniging Amstelveen. Een team zonder wissels. Zouden ze zo goed zijn dat ze er vanuit gingen dat ze nooit met meer dan drie punten achter zouden staan? Bam, 1-0 Thies met een H. Bent u wakker? KVA wel, want snel stond de 1-1 op het bord. Gelukkig zag Mariska dat de vele trainingen hun vruchten af beginnen te werpen.  2x Thies, 2x Tom… Hopsa, ouders terug in de relax-modus. Het moet gezegd, KVA bleef wel dapper gaan. Helaas jammer voor de Kavia’s, want Roda hield de vaart er ook lekker in. Knipperen met de ogen en er was al weer een treffer gemaakt.

Ik sla er even een hele serie over, maar bij de 16-1 en 17-1 wil ik even stil staan. Waarom? Anne scoorde haar eerste treffers van het seizoen. En meteen twee. Waarbij de tweede erg grappig was. De bal maakte een paar rondjes over de korf en besloot er laat in te vallen. Anne leek er van in shock. 2x raak. Als verslaggever probeer je dan neutraal te blijven, maar als je eigen dochter scoort is het een ander koekje. Twee handen in de lucht en ‘Yeh’.

Goed, terug naar het veld. Daar slaagde KVA erin om toch nog 2 treffers te maken. Het was de harde werkers gegund. Maar daarna gaf Roda weer gas. Kijk, het Nederlands elftal miste het WK om heel veel redenen. Wij willen aan de goede kant van de score staan. Zij hadden Blind, wij hebben Joris. Zij hebben Gullit, wij Maaike en Mia. Zij hadden te weinig goals, wij handen vol. Zuivere hattricks van Jip en Tom. En Damian was vastbesloten het aantal treffers te maken dat hij thuis had beloofd. En dan natuurlijk Nynke. Ze huppelde vrolijk door iedere verdediging heen en schoot 2x raak. Ook Thies kwam weer aan een keurig aantal. Oké, oké, jongens en meisjes… Vanavond een snoepje. Al moet je die wel even zelf gaan halen. 11 november is de dag…

De strafworpen gingen helaas met 2-3 verloren. Laten we zeggen dat de concentratie een beetje was verdwenen.

Nog even de statistieken: Tom 8x, Jip 7x, Damian 6x, Thies 4x, Nynke 2x, Anne 2x

Groetjes
Jeroen