Ik hoop dat u – wanneer u dit leest – het mondkapje op heeft en uw handen heeft gewassen met desinfecterende zeep. Ik zit namelijk in quarantaine. Ik kon daarom helaas niet mee naar Sassenheim om onze E1 aan te moedigen. Maar het virus heeft al dermate rare dingen gedaan met mijn brein dat ik geestelijk precies weet wat er is gebeurd. Of kwam dat door onze what’s app-groep?  Anyway, u wilt een verslag? U krijgt een verslag!

De wedstrijd tegen TOP beloofde op voorhand niet erg spannend te worden. Vorige keer hadden ze ons simpel aan de kant gezet. Maar ja, met een dergelijke mindset bereik je dus niks. Onze jongens en meiden gingen gewoon uit van winnen. ‘Schattig’, zou ik dat willen noemen. Maar na het eerste kwart werd mijn mond al gesnoerd. Bam, bam, bam….TOP wist niet waar ze het moesten zoeken. Thies, Tom en Damian schoten achter elkaar raak en wisten hun team op 1-7 te zetten. Een prettige start. Cathy zag het met genoegen aan en de vaders op de tribune ook. Oud Goud knikt tevreden naar het Nieuw Goud.

Het tweede kwart werd vooral geconsolideerd. Hoewel TOP 3x wist te scoren, Roda 1x: 4-8. Nog steeds een ruime voorsprong maar wel tijd om de teugels even aan te halen. Het soepele spel uit het eerste kwart was even verdwenen. Gevalletje ‘op de lauweren rusten’ of ‘het was wel laat tijdens de Roda-disco’? I like to move it, move it was niet meer zo zichtbaar. Als een schaatser met botte schaatsen bewoog Roda zich het derde kwart over het veld. Maar nog steeds net genoeg om TOP op afstand te houden. En dat is natuurlijk ook een gave: 5-10.

Tijdens het slotakkoord kwam het spotlight op Nienke. Ze had enkele weken geleden – tijdens het aanmoedigen van Roda 1 – gezien dat vrouwen minstens zo productief kunnen zijn. En zie daar; 4x vond ze het net. Ze werd meermalen mooi vrijgezet door de mannen en schoot het team geconcentreerd naar de eindstand: 6-12

De E1 heeft nu weer een mooi plek in de middenmoot ingenomen. In een zeer spannende poule. Ik hoop er volgende keer weer bij te zijn.