Terwijl buiten op straat een tropisch zwemparadijs ontstond door de heftige regen, trokken onze bikkels hun blauw/witte-shirts aan. Klaar voor de tweede wedstrijd van het seizoen. Van enige actie was bij de tegenstander echter nog geen sprake. Een klassiek geval van ‘shirts vergeten’. Maar nadat ook WWSV shirts aanhad, ging de wedstrijd fel van start. De thuisclub liep snel uit naar 4-0. Dankzij goed verdedigend werk bleef het daar ook even bij. En als je het achterin maar gesloten houdt, dan gaat het voorin natuurlijk een keer goed. En dat gebeurde!

Roda kreeg langzaam grip op de wedstrijd en door twee rake schoten van Jip (4-1) en Thies (4-2) groeide het vertrouwen. Maar het waren de meiden van WWSV die hun team uit het dal trokken. Groot, lang en sterk en ook erg bewegelijk dartelden ze over het veld. Twee keer raak; 6-2. Gelukkig gooide Roda de handdoek geen moment in de ring. Het was duidelijk te zien dat er goed was getraind. De passing verliep beter en er werd constant gezocht naar de vrije speler. En zo speel je natuurlijk de tegenstanders wel moe. Tom zorgde voor 6-3, Thies voor 6-4. Er brak daarna een spannende periode aan. Eerst 7-4, daarna 7-5 door Tom, toen 8-5 en weer 8-6 (Tom) en zelfs 8-7 (Thies).  De 8-8 hing in de lucht, maar helaas niet in de korf. Voor de toekijkend ouders zenuwslopend, want hun kroost schoot tegen de korf en zelfs op de rand van de korf. Coach Joris spoorde zijn pupillen. Een traktatie werd in het vooruitzicht gesteld.

Maar WWSV boog, maar barstte niet. De 9-7 betekende het breekpunt. Snel daarna werd het ook 10-7 en tenslotte 11-7. Hoewel Tom op het eindsignaal nog de 11-8 raak schoot, ging de wedstrijd toch verloren. Hoewel, niet helemaal… De strafworpen werden gewonnen met 1-4.

Groetjes van Jeroen

(vader van Anne)